Als je het geluk hebt om substantieel discretionair inkomen te hebben - inkomen wat niet rechtstreeks naar een huis, vaste kosten of voertuig gaat - spaar je best zo veel mogelijk. Naast discretionair inkomen moet je ook beseffen dat je niet moet investeren met geld dat je nodig hebt zoals voor het kopen van een huis of grote aankoop binnen de 5 jaar. Trek die bedragen virtueel af van je discretionair inkomen elke maand. Stel jezelf gewoon de vraag of je, indien je al het geïnvesteerde geld zou verliezen (wat niet gaat gebeuren als je bovenstaande principes niet verloochent), dat een impact zou hebben op je levensstijl.
Indien je er toch in slaagt naast deze zaken per maand bijvoorbeeld een paar honderd euro op zij te kunnen zetten voor de langere termijn, dan investeer je die best. Per ons manifesto is kapitalisme een spel van het ruilen van 100 euro voor 5-10 euro per jaar wat aangroeit tot iets zeer aanzienlijk overheen de tijd mits een geloof in de productiviteit en innovatievermogen van mensen. Dit principe erkennen in je vroege of mid-twintiger jaren heeft gigantische gevolgen voor je financiële situatie in je late dertiger jaren, vroege veertig, maar natuurlijk ook daarna.
Echter die groei komt niet vanzelf, je moet durven slim beleggen. Dit wil zeggen niet al je discretionair inkomen laten oppotten in cash of laten rotten op een spaarrekening die minder opbrengt dan de inflatie of stijging van de algemene levensduurte. Op lange termijn geeft cash je 0% - dit was dus een vrij onverstandige move van Carl & Ellie in de Pixar film Up, sparen 2%, overheidsobligaties 3%, bedrijfsobligaties 4-5%, aandelenkorf in de praktijk 6-10% (dit t.a.v. obligaties is de befaamde risicopremie, maar reken je nooit rijk in Excel met meer dan 7%). Zoals gezegd, als je het geld binnen de paar jaar nodig hebt en die je levenskeuzes zoals een grote trouw, een woning e.d.m. zouden beïnvloeden, blijf dan vooral weg van aandelen en kijk naar de spaarmarkt. Indien je toch een potje kunt sparen voor de langere termijn: ga voor aandelen.
Als je in aandelen wilt investeren had je 5 opties: je maakt een account aan bij een broker (Lynx, Bolero, De Giro,…) en (1) koopt individuele aandelen als de stockpicker self-managed investeerder zoals besproken in deze blog, (2) je investeert in fondsen of fondsenhuizen via uw bank of broker, (3) je belegt zelf in ETFs, (4) een mix “core-satelite” met kern van ETFs 80-90% van de portefeuille en enkele individuele lijnen om persoonlijke redenen, of (5) een robotadviseur doet alles voor jou. Na de argumenten in vorige posts mag iedereen voor zichzelf uitmaken of stockpicking voor hem of haar een goed idee is – in de eerste plaats “Ken uzelf” -, maar betreffende (1) hebben we voor onszelf uitgesloten veel tijd te steken in wat meest waarschijnlijk finaal underperformance gaat betekenen. Mogelijkheid (2) hebben we, opnieuw na de analyse en argumenten in deze blog, we voor onszelf uitgesloten. Opties (3) en (4) lijken ons zeer zinvolle benaderingen, maar de vraag blijft welke ETFs of individuele lijnen je dan kiest en waarom, hoe je die gaat wegen in je portefeuille, hoe vaak en hoe veel je bijkoopt wanneer,… allemaal zaken die arbitrair geïmplementeerd zijn bij de meeste retailbeleggers in vergelijking met professionele beleggers of ten opzichte van optie (5).
In conclusie, wij zouden dus iedereen een goede roboadvisor willen aanraden in België, mocht die bestaan. Er zijn uitstekende platformen (de Duitse website Brokervergleich legt ze periodiek naast elkaar) in de wereld, maar de meeste zijn niet toegankelijk vanuit de Belgische markt. In landen met een algemeen hoger aandelenbezit zoals de Verenigde Staten zijn er niet een paar roboadvisors, er is een heel ecosysteem met een gestaag groeiend AUM.
Het verschil in die landen is dat retailbeleggers sneller hun weg vinden naar B2C roboadvisory, terwijl in België de banken zelf met oplossingen kwamen die eigenlijk hun klassieke beleggingen - a.k.a. dure fondsen - kannibaliseerde. Dat is ook een algemene wijsheid in finance: identificeer eerst mogelijke conflicts of interest. Zijn de belangen van de persoon die je adviseert (of die de robot programmeert die je advies geeft) voldoende in lijn met de jouwe? Of zijn zijn of haar incentives vooral commissies innen? Dat is de reden waarom we nooit een cent zouden willen voor deze informatie of strategieën. Inzicht is veel waardevoller dan ontzorging. Want zij die je financieel willen ontzorgen zijn misschien volume- of commissiegedreven (denk aan je bank of broker). Vaak is hun “nieuws” of product geen signaal maar ruis, of zelfs het omgekeerde van wat je op dat moment nodig hebt.
Een alternatief zijn geoptimaliseerde modelportefeuilles van ETFs waar je gratis en gemakkelijk toegang hebt tot de objectieven van de strategieën, het universum van ETFs, de samenstelling en de performance van de portefeuilles, waar je naast de kerninfo van ETFs (te vinden op sites als justETF.com), ook wegingen kunt vergelijken en vooral de impact van verschillende wegingen kunt zien op de multi-year performance van dezelfde set ETFs.
Dat is de ambitie van Nonkel Fonds.
Passief investeren wekt de indruk dat men geen keuzes moet maken en dat alle passieve investeerders dezelfde return hebben. Zelfs met dezelfde kleine set ETFs kon je de voorbije jaren een grote range aan returns behalen op basis van weging, herbalancering- en inlegstrategieën. Ook dit is een vertekening die ik soms moeilijk uitgelegd krijg aan mensen.
Onze missie is het formaliseren van de pater familias regels van investeren en zo de fouten - in deze blog uitvoerig beschreven - te vermijden en dit in volle transparantie - open source - om zo informatie te verschaffen aan eenieder die met dezelfde vragen zit en kritische inzichten wil verwerven op sparen versus investeren per ons manifesto.
Lees in onze meest recente post meer over ons manifesto!
